Το παρακάτω άρθρο είναι αυτούσιο, μεταφρασμένο στα Ελληνικά, από την διαδικτυακή εφημερίδα του Ισραήλ, The Times Of Israel, γραμένο από έναν εβραίο συγγραφέα, τον Elad Nehorai, ο οποίος εκτός των άλλων γράφει και στην Huffington Post.
"Εμείς οι Εβραίοι είμαστε ένα περίεργο είδος. Μας αρέσει να καυχιόμαστε για κάθε Εβραίο ηθοποιό. Μερικές φορές προσποιούμαστε ακόμη και ότι ένας ηθοποιός είναι Εβραίος, μόνο και μόνο επειδή μας αρέσει αρκετά ώστε να πιστεύουμε ότι αξίζει να είναι στην ομάδα μας. Καυχιόμαστε για Εβραίους συγγραφείς, Εβραίους πολιτικούς, Εβραίους σκηνοθέτες. Κάθε φορά που κάποιος αναφέρει κάποια ταινία ή βιβλίο ή έργο τέχνης, αναπόφευκτα λέμε κάτι σαν: "Το ήξερες ότι ήταν Εβραίος;". Έτσι κάνουμε εμείς.
Είμαστε μια ομάδα που έχει κίνητρο, και όχι μόνο σε ό,τι αφορά τον κόσμο της τέχνης. Έχουμε, για παράδειγμα, την AIPAC, η οποία ουσιαστικά κατασκευάστηκε μόνο και μόνο για να κινεί την ατζέντα στην Ουάσιγκτον. Και το πετυχαίνει θαυμάσια. Και καυχιόμαστε γι' αυτό. Και πάλι, είναι αυτό που κάνουμε.Αλλά το αστείο είναι όταν οποιοσδήποτε αντισημίτης ή αντι-ισραηλινός αρχίζει να ξεστομίζει πράγματα όπως: "Οι Εβραίοι ελέγχουν τα ΜΜΕ!" και "Οι Εβραίοι ελέγχουν την Ουάσιγκτον!".
Ξαφνικά είμαστε στα όπλα. Δημιουργούμε τεράστιες εκστρατείες για να ρίξουμε αυτούς τους ανθρώπους. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους βγάλουμε από τη δουλειά. Δημοσιεύουμε άρθρα. Δημιουργήσαμε ολόκληρες οργανώσεις που υπάρχουν μόνο και μόνο για να λένε σε όλους ότι οι Εβραίοι δεν ελέγχουν τίποτα. Όχι, δεν ελέγχουμε τα ΜΜΕ, δεν έχουμε μεγαλύτερη επιρροή στην Ουάσιγκτον από οποιονδήποτε άλλο. Όχι, όχι, όχι, το ορκιζόμαστε: Είμαστε ακριβώς όπως όλοι οι άλλοι!
Βλέπει κανείς άλλος (που δεν είναι φανατικός) την ειρωνεία αυτού του γεγονότος;
Ας είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας εδώ, φίλοι Εβραίοι. Ελέγχουμε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Έχουμε τόσους πολλούς τύπους στα διευθυντικά γραφεία όλων των μεγάλων εταιρειών παραγωγής ταινιών που είναι σχεδόν αισχρό. Σχεδόν κάθε ταινία ή τηλεοπτική εκπομπή, είτε πρόκειται για το "Tropic Thunder" είτε για το "Curb Your Enthusiasm", βρίθει από ηθοποιούς, σκηνοθέτες και σεναριογράφους που είναι Εβραίοι. Γνωρίζατε ότι και τα οκτώ μεγάλα κινηματογραφικά στούντιο διοικούνται από Εβραίους;
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ελέγχουμε επίσης τις διαφημίσεις που προβάλλονται σε αυτές τις τηλεοπτικές εκπομπές.
Και ας μην ξεχνάμε την AIPAC, τον αγαπημένο σάκο του μποξ κάθε αντισημίτη. Μιλάμε για μια οργάνωση που είναι πρακτικά το ισοδύναμο των Σοφών της Σιών. Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν ασχολήθηκα με την υπεράσπιση του Ισραήλ στο κολέγιο και ήμουν σε ένα από τα πολλά συνέδρια της AIPAC. Ένας άνδρας στάθηκε κυριολεκτικά μπροστά μας και μας είπε ότι όλος τους ο στόχος ήταν να δουλεύουν μόνο με τους κορυφαίους απόφοιτους των 50 σχολών, επειδή αυτοί θα ήταν τελικά οι άνθρωποι που θα έκαναν τις αλλαγές στην κυβέρνηση. Εδώ είμαι εγώ, ένα ιδεαλιστικό παιδάκι που πηγαίνει σε ένα σχολείο των κάτω 50 (ASU) που θέλει να κάνει κάποια λαϊκή υπεράσπιση, και αυτοί οι τύποι κυριολεκτικά μιλούσαν για διείσδυση στην κυβέρνηση. Έντονο.
Τώρα, ξέρω τι θα πουν όλοι. Ότι όλοι προσπαθούν να ασκήσουν πιέσεις. Κάθε μειονοτική ομάδα και κάθε πλειοψηφική ομάδα. Ότι κάθε ομάδα έχει κάποιους επιτυχημένους ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Αλλά αυτό απέχει πολύ από το να πούμε ότι εμείς διοικούμε το Χόλιγουντ και τη λεωφόρο Μάντισον. Ότι οι Μελ Γκίμπσον του κόσμου έχουν δίκιο όταν λένε ότι χρησιμοποιούμε σκόπιμα τη δύναμή μας για να κατακτήσουμε τον κόσμο. Ότι έχουμε κάποια τρελή συνωμοσία.
Αλλά ας το δούμε λίγο βαθύτερα.
Ίσως είναι αλήθεια: όλοι ασκούν λόμπι. Ίσως είναι αλήθεια ότι υπάρχουν ηθοποιοί κάθε εθνικότητας εκεί έξω. Αλλά έλα τώρα. Εμείς είμαστε αυτοί που καυχιόμαστε γι' αυτά τα πράγματα όλη την ώρα. Δεν μπορούμε να παραδεχτούμε ότι είμαστε απίστευτα επιτυχημένοι; Δεν μπορούμε να το πούμε στον κόσμο;
Θα σας δώσω τη θεωρία μου για το γιατί οι Εβραίοι δεν θέλουν να μιλήσουν για τον έλεγχο των ΜΜΕ που ασκούν.
Πρώτα απ' όλα, όσο κι αν αρέσει στους Εβραίους να παραδέχονται ότι τόσοι πολλοί από αυτούς είναι επιτυχημένοι και ότι τόσοι πολλοί από αυτούς έχουν καταφέρει τόσα πολλά, μισούν να παραδεχτούν ότι αυτό έχει να κάνει με το ότι είναι Εβραίοι. Ίσως να παραδεχτούν ότι έχει να κάνει με την εβραϊκή εμπειρία. Αλλά πόσοι Εβραίοι θα παραδεχτούν ότι υπάρχει κάτι εγγενές μέρος του καθενός από αυτούς που τους βοηθά να πετύχουν εκπληκτικά πράγματα;
Ο πρόεδρος της ADL, Abe Foxman, πήρε συνέντευξη σε ένα εξαιρετικό άρθρο για το θέμα και είπε ότι "θα προτιμούσε οι άνθρωποι να λένε ότι πολλά στελέχη της βιομηχανίας "τυχαίνει να είναι Εβραίοι"". Αυτό ακριβώς συνοψίζει τη γραμμή του κόμματος.
Η αλήθεια είναι ότι οι αντισημίτες έχουν δίκιο. Εμείς οι Εβραίοι έχουμε κάτι φυτεμένο στον καθένα μας που μας κάνει εντελώς διαφορετικούς από κάθε ομάδα στον κόσμο. Μιλάμε για μια ομάδα ανθρώπων που μόλις μπήκαν σε στρατόπεδα θανάτου, υπέστησαν πογκρόμ, αποδεκατίστηκαν ολόκληρες οι οικογένειές τους. Και μετά ήρθαν στην Αμερική, το μοναδικό μέρος που τους άφησε ποτέ πραγματικά να έχουν όση δύναμη ήθελαν, και ξαφνικά αναλαμβάνουν την εξουσία. Σας παρακαλώ, μη μου πείτε ότι οποιαδήποτε άλλη ομάδα στον κόσμο έχει κάνει ποτέ κάτι τέτοιο. Μόνο οι Εβραίοι. Και το έχουμε ξανακάνει. Γι' αυτό οι Εβραίοι υποδουλώθηκαν στην Αίγυπτο. Ήμασταν πολύ επιτυχημένοι. Πηγαίνετε να δείτε την Τορά - είναι ακριβώς εκεί. Και το κάναμε και στη Γερμανία.
Αυτή η ικανότητα να πετύχουμε, αυτή η εσωτερική ορμή, δεν προέρχεται από τα χρόνια της εκπαίδευσης ή οποιουδήποτε άλλου είδους εξαρτημένους παράγοντες, αλλά εξαιτίας της εσωτερικής σπίθας μέσα σε κάθε Εβραίο.
Τώρα, ο λόγος που ομάδες όπως η ADL και η AIPAC μισούν να το παραδεχτούν αυτό είναι επειδή, πρώτα απ' όλα, είναι κοσμικές οργανώσεις. Όλη τους η ατζέντα είναι να αποδείξουν ότι κάθε Εβραίος είναι το ίδιο με κάθε άλλο άτομο στον κόσμο. Δεν μπορώ να φανταστώ μια πιο παράξενη ατζέντα. Όχι, είμαστε διαφορετικοί. Είμαστε ξεχωριστοί.
Φυσικά, οι άνθρωποι μισούν όταν κάποιος το λέει αυτό. Υποθέτουν ότι αν λες ότι οι Εβραίοι είναι ξεχωριστοί, αυτό υπονοεί κατά κάποιο τρόπο ότι είναι καλύτεροι.
Για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι πραγματικά σίγουρος τι σημαίνει η λέξη "καλύτεροι". Αυτό που ξέρω είναι ότι το να είσαι ξεχωριστός σημαίνει απλώς ότι ένα άτομο έχει την ευθύνη να κάνει το καλό.
Νομίζω ότι αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που οι περισσότεροι Εβραίοι φοβούνται τόσο πολύ να παραδεχτούν ότι υπάρχει κάτι εγγενώς ισχυρό και καλό σε αυτούς. Όχι επειδή φοβούνται να είναι ξεχωριστοί. Αλλά επειδή φοβούνται να είναι υπεύθυνοι. Αυτό σημαίνει ότι είναι ξαφνικά ένοχοι όταν δημιουργούν βρώμικες τηλεοπτικές εκπομπές που μολύνουν την πνευματική ατμόσφαιρα του κόσμου. Σημαίνει ότι τα πράγματα δεν μπορούν να δημιουργούνται μόνο για λόγους διασκέδασης ή ψυχαγωγίας ή ακόμα και "τέχνης".
Ξαφνικά, δεν μπορούμε να χαλάσουμε τον κόσμο.
Το ενδιαφέρον είναι ότι οι Εβραίοι έχουν κάνει τόσα πολλά για τον κόσμο με τόσους πολλούς άλλους τρόπους. Προώθησαν τα πολιτικά δικαιώματα, βοήθησαν να σωθούν ζωές στο Νταρφούρ, στην Αϊτή και σχεδόν παντού αλλού.
Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Το να φτιάξουμε τον κόσμο με φυσικό τρόπο είναι μόνο η μισή μάχη.
Η μεγαλύτερη μάχη μας, η δυσκολότερη μάχη, είναι η πνευματική ανύψωση του κόσμου. Και αυτό είναι που φοβούνται οι άνθρωποι που αγωνίζονται με κάθε σπιθαμή της ψυχής τους για να αποδείξουν ότι οι Εβραίοι είναι ακριβώς ίδιοι με όλους τους άλλους. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε πλέον απλώς να "εκφραστούμε". Θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τα πράγματα που δημιουργούμε και τον τρόπο που ενεργούμε. Σημαίνει ότι θα πρέπει να αρχίσουμε να δουλεύουμε μαζί. Σημαίνει ότι θα πρέπει να κρατάμε ο ένας τον άλλον και τους εαυτούς μας σε υψηλότερο επίπεδο.
Η ώρα έχει έρθει, όμως. Δεν χρειάζεται πλέον να αλλάξουμε τα ονόματά μας. Δεν χρειάζεται πια να αναμειγνύουμε σαν χαμαιλέοντες. Μας ανήκει μια ολόκληρη χώρα.
Αντ' αυτού, μπορούμε να είμαστε περήφανοι γι' αυτό που είμαστε και ταυτόχρονα να έχουμε επίγνωση της τεράστιας ευθύνης μας - και της ευκαιρίας μας."
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου